Sztuka dramatu rozwinęła się w Polsce przede wszystkim w XX wieku, a jej wcześniejsza historia wciąż borykała się z tłamszeniem, niszczeniem tradycji, wielokrotnym podpalaniem budynków oraz uniemożliwianiem tworzenia prawdziwej, polskiej sztuki. Dopiero czas przed I wojną światową umożliwił powstawanie prawdziwie polskich teatrów, choć nie na długo, aby z realnym socjalizmem znów przyjąć określony nurt. Warto jednak podkreślić, że wiele teatrów powstało właśnie w czasach powojennych, a obecne najsłynniejsze teatry, takie jak Teatr Polski we Wrocławiu stworzony został na podwalinach utworzonego właśnie w czasach powojennych. Przyjrzyjmy się historii kilku najpopularniejszych teatrów dramatycznych w Polsce i ich obecnej działalności.
Teatr Polski w Warszawie powstał w 1913 roku, a jego obecnym kierownikiem jest Andrzej Seweryn. Początkowo prywatnemu teatrowi Arnolda Szyfmana nie wróżono pozytywnych losów. Początek XX wieku był czasem, kiedy tego typu miejsca nie przynosiły zysków, a sam Szyfman nie posiadał aż tak dużego kapitału. Jednak z biegiem czasu okazało się, że jego zaangażowanie i pasja pozwoliły na stworzenie miejsca dobrego i spektakularnego dramatu. Obecnie warszawski Teatr Polski stawia na klasyczne, ale ambitne przedstawienia, a także organizuje inne cykliczne imprezy, wykorzystując swoje zaplecze. Są to różnego rodzaju przeglądy filmowe i teatralne, a także fora dyskusyjne i spotkania z wartościowymi gośćmi.
Wrocławski Teatr Polski swoją historię rozpoczął nieco później od teatru warszawskiego, ponieważ już po II wojnie światowej, w 1949 roku. Warto jednak podkreślić, że w tym czasie teatr wszedł w kolejny etap działalności. Wcześniej natomiast, już pod koniec XIX wieku zarządzał ówczesnym Teatrem Miejskim Theodor Loewe. W 1949 roku Teatr Polski we Wrocławiu wystawił „produkcyjniak”, charakterystyczny dla czasów realnego socjalizmu. Jak często bywa w teatrze, i ten spotkał tragiczny los strawienia w płomieniach. Było to w 1994 roku, jednak już dwa lata później, po odbudowie teatr z powrotem rozpoczął działalność.
Teatr Polski w Krakowie jest jedną z najstarszych tego typu instytucji w Polsce. Działa bez przerwy od 1893 roku, posiada walory zarówno wewnętrzne, związane z działalnością dramatyczną, jak i zewnętrzne – budynek teatru jest bardzo wartościowym i pięknym zabytkiem. Teatr Polski w Krakowie był swojego rodzaju stolicą sztuki teatralnej już na samym początku swojej działalności, aby później wciąż rozszerzać sławę i zdobywać coraz większą publikę. W teatrze odgrywano zarówno klasyczne dzieła, jak i poszukiwano nowych, awangardowych twórców. Polscy dramaturdzy mieli szanse wystawiać w nim swoje dzieło, tak zrobił m. in. Witkacy.
Polskie teatry prowadzą również powodzeniem swoją działalność w Poznaniu, Bydgoszczy oraz Bielsko-Białej, z czego pierwszy z wymienionych również ma długoletnią historię, sięgającą XIX wieku. Warto także wspomnieć, że o poznański Teatr Polski walczyło wiele środowisk i grup twórczych, zbierając środki finansowe. Podsumowując można stwierdzić, że historia polskiego teatru ma w sobie wiele kryzysów, ale dzięki silnej woli jej twórców pozwoliła cieszyć się teraz wysokiej jakości spektaklami.
